همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.
شتاب بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشان دهنده یک بیماری سیستمیک مانند لوپوس باشد.
این نوع مریضی لوپوس را باید شایع ترین نوع آن دانست که به صورت سیستمیک است. تأثیر این بیماری میتواند در تمام بدن باشد و از انواع دیگر آن جدی تر است.
آزمایشها و روشهایی وجود دارند که متخصص روماتولوژیست را در تعیین شرایط بیماری و روش درمانی کمک میکنند.
اگر بیماری کلیوی داشته باشید، ممکن است در طول مراحل بعدی بارداری در ادرار شما پروتئین بیشتری وجود داشته باشد. تشخیص دادن وجود پروتئین در ادرار به دلیل بیماری کلیوی و تشخیص آن به دلیل بیماری لوپوس و یا عوارض متداول بارداری که با عنوان پره اکلامپسی شناخته می شود، اگر چه مهم است اما مشکل است. پزشکانی که از شما در طول دوران بارداری مراقب می کنند، این موضوع را بررسی خواهند کرد و اگر لازم باشد با یک متخصص روماتولوژیست مشورت می کنند.
قلب: در صورتی که التهاب بر قلب اثر کند موجب میوکاردیتیس (ورم عضله قلب) و آندوکاردیت خواهد شد. همین طور بر اعضاء اطراف قلب تاثیر می گذارد و باعث پریکاردیتیس( التهاب کیسه پریکارد) می شود که امکان ظهور علائمی مثل: درد قفسه سینه یا سایر علائم فراهم می شود.
پریکاردیتیس یا پلورزی: به شرایطی گفته می شود که التهاب بر لوله های اطراف قلب (پریکاردیتس) یا ریه ها (پلورزی) تاثیر بگذارد.
مشکلات مربوط به خون مانند کم خونی در کودکان مبتلا به لوپوس شایع تر است. برخی افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون در رگ ها و یا در شریان ها قرار دارند. این مشکل معمولا توسط آنتی بادی های ضد فسفولیپید ایجاد می شود. بعضی از این آنتی بادی ها می توانند بر روی بارداری نیز تاثیر بگذارند و باعث افزایش خطر سقط جنین (سندرم آنتی فسفولیپید) می شوند. مغز و سیستم عصبی
این علائم میتوانند در افراد متفاوت به صورت یک باره و ناگهانی یا به صورت تدریجی ظاهر شوند.
برای اینکه درمان بیماری لوپوس به بهترین شکل انجام شود، توصیه میکنیم که با مشاهده علائم ذکر شده در این مطلب، به پزشک مراجعه کنید.
پزشکان به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقطجنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش میدهند و در حال حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
اگر التهاب به خود ریه ها گسترش یابد، ممکن است باعث زخم ریوی شود. وجود اسکار در ریه، میزان جذب اکسیژن توسط جریان خون کاهش می یابد.
مزاپا و معایب وهزینه لمینت
سیگار کشیدن: از آن جایی که در دهه های گذشته تعداد بیماری شبه لوپوس افراد مبتلا به لوپوس زیاد شده است، ممکن است علت آن تماس زیاد با تنباکو بوده باشد.